Przeczytałem “Pierwszy polowy podręcznik sabotażu” z 1944 przygotowany przez Biuro Służb Strategicznych USA i…

…opracowałem dla Was kilka punktów z tego dokumentu. Tylko nieznacznie (sic!) je unowocześniłem.

Opisane w podręczniku “antystandardy” są aktualne, mam wrażenie, do dziś 🤯

1. Na spotkaniach używaj wyłącznie oficjalnych ścieżek. Nigdy nie pozwalaj na pójście na skróty w celu przyspieszenia decyzji.
2. Wygłaszaj długie przemówienia. Zabieraj głos tak często, jak to możliwe. Ilustruj swoje „punkty” długimi anegdotami i relacjami z osobistych doświadczeń. Nigdy nie wahaj się dołożyć kilku lizusowskich komentarzy w stronę szefa.
3. Jeśli dostrzegasz najmniejsze, nieznaczące błędy lub wątpliwości, rekomenduj zakończenie spotkania w celu „dalszego zbadania i rozważenia tematu przez zespół”. 🔍
4. Staraj się, aby na spotkaniu było was jak najwięcej, nigdy mniej niż pięć.
5. Poruszaj nieistotne kwestie tak często, jak to możliwe.
6. Targuj się o dokładne brzmienie komunikatów, protokołów i raportów.
7. Odwołuj się do kwestii uzgodnionych na poprzednim spotkaniu i próbuj ponownie otworzyć kwestię celowości wcześniejszych decyzji.
8. Bądź „rzecznikiem ostrożności”. Nakłaniaj uczestników spotkania do „rozsądku” i unikania pośpiechu, który może spowodować późniejsze problemy i trudności. 🐌🐌🐌
9. Zasiewaj wątpliwości. Stawiaj pytania, czy działania, które są rozważane, leżą w jurysdykcji grupy, czy też mogą kolidować z polityką jakiegoś wyższego szczebla. 🤔

1. Na wszystko żądaj pisemnych decyzji. 📝
2. Zadawaj niekończące się pytania lub prowadź długą korespondencję na temat zamówień. Kłóć się o nie, kiedy możesz.
3. Rób wszystko, co możliwe, aby opóźnić wysyłkę. Nawet jeśli części zamówienia mogą być gotowe wcześniej, nie dostarczaj ich, dopóki nie będą całkowicie gotowe.
4. Nie zamawiaj nowych komponentów, dopóki obecne zapasy nie zostaną praktycznie wyczerpane. 🔋
5. Zamawiaj wysokiej jakości materiały, które są trudne do zdobycia. Jeśli ich nie dostaniesz, spieraj się o to. Ostrzegaj, że gorsze materiały będą oznaczać gorszą pracę.
6. Przydzielając zadania, zawsze najpierw skreślaj te nieistotne. Dopilnuj, aby ważne prace były przydzielane nieefektywnym operatorom na kiepskich maszynach.
7. Nalegaj na perfekcyjną pracę w stosunkowo nieistotnych produktach; odsyłaj do poprawki te, które mają najmniejszą wadę. Zatwierdzaj te detale, u których wady nie są widoczne gołym okiem.
8. Aby obniżyć morale, a wraz z nim produktywność, bądź miły dla nieefektywnych pracowników; doceniaj ich, nagradzaj, dawaj im niezasłużone awanse. Wydajnych dyskryminuj.
9. Zwołuj ludzi na zebrania, gdy jest do wykonania bardziej krytyczna praca.

1. Szkoląc nowych pracowników, udzielaj niepełnych lub wprowadzających w błąd instrukcji. 
2. Nigdy nie przekazuj swoich umiejętności i doświadczenia nowemu lub mniej uzdolnionemu pracownikowi.

Co byście dodali do tej listy?  Z jakimi zachowaniami spotkaliście się w pracy?

Mam nadzieję, że będzie to przydatny manual. Nie ma on uczyć sabotażu. Ma uczulić nas na sytuacje, których nie można akceptować i na które zdecydowanie trzeba reagować!

Już wkrótce przeczytasz “Reguły niegospodarnego pracownika” oraz “Ogólne sposoby obniżania morale i tworzenia zamieszania”.